De Gelderse Natuur- en Milieu Federatie organiseerde op 18 en 27 juli wandelingen om B&W van Lochem en de raadsleden wakker te schudden dat de uitbreidingsplannen van Karting Eefde een extra bedreiging betekenen voor de Gorsselse Heide.
Er moet iets gebeuren.
Onderstaand een verslag van de wandelingen. Waar de begingedachte bij de GNMF lag, is het gelukkig een echt Marke/GNMF/IVN-gebeuren geworden.
De eerste wandeling werd ingeleid door Tonny Stoltenborg (GNMF). De tweede door Alex de Meijer (ook GNMF). Beide heren maakten duidelijk hoe de GNMF hier in zit, waarbij ook werd meegenomen dat Karting Eefde al enkele jaren de provinciale klachtenlijst vwb overlast aanvoert en dat het platteland, ook in Gelderland duidelijk verandert. De landbouw wordt grootschaliger – bedrijven verdwijnen, boerenbehuizingen worden gekocht en bewoond door “burgers”, het land wordt toegevoegd aan de blijvende, grootschaliger geworden bedrijven. Voor wat betreft de Gorsselse Heide liggen er problemen, met als zwaartepunt de overlast van Karting Eefde, een commercieel bedrijf dat wil uitbreiden en ook al uitbreidde: van eenvoudige skelterbaan, gestart door een LTS-docent, werd het een commercieel bedrijf dat voor veel overlast en klachten zorgde. In de jaren tachtig van de vorige eeuw kwam er tenslotte een gelegaliseerde situatie waarmee omwonenden en ondernemer konden leven. Het betekende dus rust voor beide partijen. Helaas begon de ellende opnieuw, toen het bedrijf werd overgenomen: meer karts, meer lawaai, meer klachten. Omwonenden bundelden zich: de “Vereniging Tegengas, ruim baan voor de Gorsselse Hei” zag het licht, enkele jaren later gevolgd door de oprichting van de “Stichting Vrienden van de Gorsselse Heide”.
Er veranderde meer, nog vóór de eeuwwisseling was duidelijk dat de “koude oorlog” niet meer dreigde. Het militaire gebruik van de Gorsselse Heide werd beëindigd. Het 107 ha grote gebied kwam in de verkoop, mét de nodige voorwaarden. De Stichting IJssellandschap werd eigenaar en de door vrijwilligers opgerichte Stichting Marke Gorsselse Heide de beheerder en daarmee ook uitvoerder van de verkoopvoorwaarden: het onlangs gestarte Natuurherstelplan. Die weg begreep en begrijpt bijna ieder. Niet wordt echter begrepen de ongebreidelde uitbreidingswensen van Karting Eefde naast dit vrij unieke natuurgebied. Karting Eefde maakt veel lawaai, omwonenden klagen, Karting Eefde wil inleveren, maar stelt – in mijn ogen – onredelijke voorwaarden. Het terrein is kadastraal betekend als industrieterrein, ingericht voor kartsport. Andere activiteiten moeten kart gerelateerd zijn. Daarvan is langzamerhand geen sprake meer, want inmiddels is er een sportterrein met veel outdoorzaken in de voormalige houtsingel ontstaan. De bestemming houtsingel was ineens geen houtsingel meer, maar bos en toen kon er meer.
Bovendien, het lawaai bleef, er werd geklaagd en klagers ontvingen steeds weer een bericht, dat het lawaai binnen de gestelde norm was, dus waren klagers niet ontvankelijk.
Er was een mediation, er kwam een gebiedsproces: beide mislukten, beide partijen verwijten elkaar het mislukken. Wat echter steeds wordt vergeten is het volledige gebrek aan vertrouwen dat langzamerhand groeide bij de bezwaarden, want …..Karting Eefde gaat door met lawaai maken, zoekt grenzen op of overschrijdt ze (in mijn beleving), want … al schrijft de eigenaar van de baan, dat hij zeer is begaan met de Gorsselse Heide, hij wil wel “grootgroeien” als ik naar zijn wensen kijk. Zouden die wensen ooit worden goedgekeurd, dan kan de Marke ophouden met beheer van de Gorsselse Heide, want als er een pretpark ontstaat, met 150 kampeerplaatsen etc, dan is gebruik van de Gorsselse Heide niet meer te reguleren. Een schril voorbeeld vormen de YMCA kampen aan de andere zijde van dit natuurgebied: kampgasten struinen regelmatig dwars door en over het terrein in plaats van over de paden te gaan.
Terug naar de beide wandelingen. Waren er aanvankelijk bij de eerste wandeling 38 belangstellenden, na de inleiding verdwenen enkelen zodat er uiteindelijk 31 wandelaars overbleven, die in twee groepen het gebied ingingen. Mijn groep werd vooral geleid en begeleid door Jacques Duivenvoorden, rentmeester en als zodanig “in dienst” van de Marke, die zeer veel informatie over het beheer, de geschiedenis, de natuur en de toekomst vertelde – zijn tijd was te kort om alles kwijt te kunnen.
Bijna aan het eind was er een levendige en in mijn ervaring heel goede discussie over het gebied, de wensen, de zorgen en de klachten mbt Karting Eefde en de toekomst van een en ander. (Van de partij waren o.a. twee raadsleden en één oud-raadslid (1xD66, 1xGL en een oud GL-er).
Cruciaal was de wens, dat de gemeente nu eindelijk eens een standpunt verwoordt, en niet alleen maar met de mond deze natuurparel koestert.. Dat “we” er met elkaar moeten uitkomen is voor mij gewoon afschuiven van gemeentelijk verantwoordelijkheidsgevoel. Voor het standpunt van de ondernemer heeft ieder begrip, maar wel met de kanttekening, dat hij zich niet (wenst te) realiseert (realiseren), dat er in de loop der jaren wel eea is veranderd mbt milieu-, natuur en commercieel samengaan.
Diezelfde discussie ontstond ook na afloop van de tweede wandeling (waaraan opnieuw een raadslid van D66 deelnam). Het aantal deelnemers was kleiner: 19. Nadat de gemeentelijke raadsleden onlangs een bezoek hebben gebracht aan de kartbaan, stelde Alex de Meijer voor, dat het misschien wel erg zinnig was, als de Raad ook met de omwonenden (of vertegenwoordigers van) in gesprek zou gaan.
In ieder geval is duidelijk, dat het uitgewerkte plan/voorstel/onderzoek van Esther Polak vwb electrische karts in Nederland opnieuw in de belangstelling kwam te staan, want ……..er zijn toch tig mogelijkheden om geluidsoverlast te beperken en ook stankoverlast (dit plan/voorstel/onderzoek is als één van de bijlagen meegegaan met de visie die de “stakeholders” namens hun achterban aan het college van B&W en de Gemeenteraad van Lochem hebben gezonden. .
Tot slot stonden alleen nog de voorzitter (José van Bruggen) van Tegengas (één van de vier stakeholders), Alex de Meijer (GNMF), het D66 raadslid (Marleen van der Meulen) en ondergetekende te praten over “hoe verder”.
Er is in september het gesprek met de stakeholders (José van Bruggen/Tegengas, Reint Jan Terbije, omwonenden, Luc Jonker, omwonenden Hamac en Ben Rutenfrans, voorzitter Stichting Vrienden van de Gorsselse Heide) met de verantwoordelijke wethouder. De vier stakeholders vertegenwoordigen ca. 200 omwonenden – zij staken een aantal maanden geleden de koppen bij elkaar en voerden overleg met een kleine achterban, waaruit uiteindelijk diverse initiatieven zijn ontstaan (belangrijk, een door alle vier de geledingen getekende visie die naar de gemeente ging, een a.s. gesprek met de verantwoordelijk wethouder, onderzoek mbt geluidszaken en ….).
Op het voorstel van GNMF-er Alex de Meijer ook bij het gesprek te zijn, werd positief gereageerd; de vier stakeholders zullen dit samen nog moeten bespreken (ik hoop zeer, dat ieder vóór deelname van Alex aan het gesprek met de wethouder zal zijn!)
Enkele malen bewees KE wel veel geluid te kunnen produceren en dat werd door enkelen die vlak bij mij wandelden zeer in strijd met de rustwens ervaren. Ondanks expliciete uitnodiging was dhr. Bleumink bij geen van beide wandelingen aanwezig – voor de tweede had hij zich afgemeld nadat hem was bericht, dat hij was gemist bij de eerste wandeling.
Leidraad de gesprekken van beide wandelingen: hoe moet het er in bv. 2020 hier uitzien, wat zijn de wensen, vwb de natuur en de (verdere) toekomst.
Magda Bolt, 27 juli 2014,
(die het betreurt dat er geen vertegenwoordigers van andere politieke partijen hebben deelgenomen)